Znaczenie zespołu interdyscyplinarnego w opiece paliatywnej
Zespół interdyscyplinarny w opiece paliatywnej ma jeden, wspólny cel: zapewnienie możliwe najwyższej jakości życia pacjenta. Obowiązkowo w jego składzie muszą znaleźć się lekarz, pielęgniarka, psycholog i fizjoterapeuta, ale wskazana jest także obecność dietetyka, terapeuty zajęciowego, pracownika socjalnego, kapelana i wolontariusza niemedycznego, którzy wspólnie sprawują opiekę nad chorym i jego rodziną.
Lekarz, pielęgniarka, psycholog, fizjoterapeuta
W interdyscyplinarnym zespole poradni medycyny paliatywnej, hospicjum lub placówki medycznej muszą znaleźć się lekarz, pielęgniarka, psycholog i fizjoterapeuta. Ich znaczenie jest niebagatelne i nie wymaga raczej szerszego komentarza – specjaliści ci zapewniają wspólnie diagnostykę, leczenie i monitorowanie objawów, a także wsparcie chorych i ich rodzin.
Do zadań lekarza należy podejmowanie decyzji terapeutycznych oraz zlecanie zabiegów, porad lub fizjoterapii. Lekarz odwiedza pacjenta tak często, jak jest to konieczne, jednak nie rzadziej niż dwa razy w miesiącu. Natomiast co najmniej dwa razy w tygodniu pacjenta odwiedza pielęgniarka – która wykonuje zalecenia lekarskie, a także samodzielnie podejmuje decyzje dotyczące doraźnej modyfikacji leczenia przeciwbólowego. Wsparcie niefarmakologiczne zapewnia psycholog i fizjoterapeuta – można powiedzieć, że jeden ze specjalistów dba o umysł, drugi zaś o ciało.
Wsparcie pozostałych członków zespołu w opiece paliatywnej
Nie bez znaczenia jest wsparcie pozostałych członków zespołu, którzy pomagają w opiece paliatywnej nad chorymi w placówkach Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej. Należą do nich: pracownik socjalny, który pomaga rodzinie w uzyskaniu dodatku pielęgnacyjnego lub zasiłku społecznego, wolontariusz niemedyczny, który odciąża lub wyręcza rodzinę poprzez pomoc w wykonywaniu codziennych czynności (np. pielęgnacji), a także kapelan, który zapewnia posługę sakramentalną i opiekę duchową. Duże znaczenie ma także obecność dietetyka oraz terapeuty zajęciowego. Dietetyk ustala w porozumieniu z lekarzem sposób żywienia pacjenta, a także udziela porad dotyczących odżywiania, a terapeuta pomaga w usprawnieniu intelektualnym, rozwoju oraz leczeniu bólu i lęku, np. poprzez zajęcia plastyczne.
Co warto dodać, zespół może realizować swój główny cel, a więc zapewnienie najwyższej możliwej jakości życia pacjenta tylko wówczas, kiedy pracuje na podstawie stałej komunikacji i koordynacji oraz wzajemnego wsparcia w wiedzy i umiejętnościach. Tylko wówczas może otoczyć kompleksową opieką chorego oraz jego rodzinę.
